8. ` Prognoza na dziś: gorąco!

-To jak,może podjedziemy do mnie?-Zayn poruszył znacząco brwiami,w sposób,który zawsze oznaczał jedno.

-No nie wiem,nie wiem.-dziewczyna udawała niedostępną.-A chłopaki?

-Kochanie jest piątek,wpół do dwunastej.Myślisz,że są teraz w domu?

Mrużąc swe niebieskie oczy,które dziś wyjątkowo mocniej podkreśliła tuszem,schyliła się do ucha bruneta szepcząc.

-Myślę,że już dawno powinniśmy być na East Side.

Przy następnej przecznicy chłopak skręcił w prawo.Jechali właśnie ulicą oświetlaną dużymi latarniami.Światło jakie rzucały na jezdnię pozwalało dojrzeć,że jedną rękę trzyma na kierownicy, a drugą błądzi gdzieś po kolanie dziewczyny.

-Zayn,skup się na drodze.-powiedziała ‚odkładając’ rękę chłopaka na sprzęgło.

Jeszcze 300 metrów przez okolicę domów jednorodzinnych,w których o tej godzinie światło świeciło się może w 4 mieszkaniach i czarny Lexus zatrzymał się na miejscu.Wysiadł pierwszy,by po chwili otworzyć Sandy drzwi.Zabierając jasnobrązową torebeczkę,w której mieścił się tylko jej telefon,czekała na chłopaka przed drzwiami dużego domu,który należał do całej piątki.

-Wydaje mi się czy u ciebie w pokoju jeszcze przed chwilą się świeciło?

-Tak,ogień pożądania.-zaśmiał się,z pasją całując jej usta.

Sandy wcale nie była mu dłużna,cały czas oddając pocałunki.Przyparł ją do ciemnych drzwi i nie przestając udowadniać,że ją kocha,wyjął z kieszeni klucze.W pewnym momencie rozległ się krótki dzwonek.

-Ups!-zaśmiała się, zaraz potem zmieniając swe miejsce.W końcu ręką wyczuła gdzieś klamkę,którą naciskając nie wiadomo czym,bo jej ręce masowały właśnie plecy chłopaka,otworzyła drzwi.Kiedy oboje byli już w przestronnym holu,zapalając jedynie małą lampkę,poczęli ściągać z siebie ubrania.Najpierw na drewnianych panelach wylądowała koszulka chłopaka.Zaraz potem dziewczyna zostając w samym staniku wskoczyła mu na biodra.Nie przestając dotykać swoich rozpalonych ciał oboje postanowili przenieść się do pokoju Malika.Całując dekolt dziewczyny otworzył drzwi.

-NIESPO…dzianka!

Dziewczyna zeskoczyła na ziemię,próbując ukryć się za swoim chłopakiem.

-Cześć Sandy.Nie wiedzieliśmy,że będziesz.

-Naprawdę Louis? Wiesz,że też tak myśleliśmy?

Reszta chłopaków zareagowała tylko cichym śmiechem,który w tej chwili Niall próbował ‚schować’ w poduszce.

-Zayn,masz rozpięty rozporek.-zauważył Harry.

-Styles,jak zaraz stąd nie wyjdziesz to ci zmienię układ zębów.

W czasie kiedy trwała wymiana zdań dziewczyna podeszłą do szafy wyciągając z niej pierwszą lepszą koszulkę Zayna.Że trafiła na swoją ulubioną to czysty przypadek.

-Zayn,chociaż raz przydały się twoje ciuchy.Świetnie ci pasują Sandy.

Zayn patrzył na dziewczynę ubraną w jego ulubioną koszulę w kratkę.Zaraz potem przenosząc wzrok na Liama.

-Payne,weź kolegów i żegnam.

Cała czwórka powoli zaczęła się zbierać.W końcu drzwi zostały zamknięte,a para została sama.

-To był sen prawda,Zayn?

-Koszmar raczej.Przepraszam za nich.-leżąc na łóżku obejmował dziewczynę.

-Zayn,weź nie żartuj.Mogłabym się obrazić,gdybym ich nie znała.Ale te wszystkie numery,które wycięli mi przez ten czas…Już nic mnie nie zaskoczy.

Przez otwarte drzwi wychyliła się głowa Horana.

-Jak byś szukała bluzki to znaleźliśmy ją na lampie w salonie.Buty wylądowały gdzieś w kuchni tak dla twojej wiadomości.

——–

-Chyba dziś nic z tego.Zaraz wejdzie Niall pytając czy może jednak mam ochotę na ten kawałek pizzy z Nandos.Albo Louis powiadamiając mnie,że Jimmy protestuje.

-Niech tylko któryś tu przyjdzie z dziewczyną to obiecuję,że życia nie ma.

-Kocham cię.Jak się tak na nich złościsz to masz takie dołeczki o tutaj.-powiedziała całując chłopaka w policzek i siadając mu na brzuchu okrakiem.

Drzwi znów się otworzyły.

-Cześć.Będę oglądać Toy Story,ktoś chętny?

———

-…chodź,odwiozę cię.-Zayn złapał dziewczynę za rękę prowadząc do salonu.

-Niall,mówiłeś,że gdzie jest moja koszulka?

-No jeszcze pół godziny temu była tutaj.Teraz to zapytaj Louisa.

Dziewczyna zastukała w drzwi pokoju najstarszego z chłopaków.

-Louis nie widziałeś…Louis wytłumaczysz mi dlaczego jesteś w mojej bluzce?

-Bo mi podkreśla oczy.

-Ja ci je zaraz podkreślę w inny sposób.-Sandy podeszła do łózka,na którym leżał i zaczęła wojnę na łaskotki.Nie trzeba było długo czekać jak oboje zlecieli na ziemię.W tym czasie pozostała czwórka zdążyła zgromadzić się w przejściu patrząc na tę scenę.Sandy dopiero po chwili zauważyła obecność chłopaków.

-No co?Zabrał moją koszulkę!-jęknęła,po czym zaczęła ściągać z Louisa swoją własność.

-Zayn,patrz co twoja dziewczyna mi robi!

-Tomlinson,życia nie masz!-wstała i ze zwycięskim uśmiechem pomachała wszystkim przed nosem koszulką w kwiaty.-O fuj.Nie założę jej teraz…

———

Kiedy Zayn czekał już przy drzwiach dziewczyna jeszcze żegnała się z chłopakami.

-Cześć Niall.-buziak w policzek.

-Cześć Liam.-buziak w policzek.

-Cześć Harry.-buziak w policzek.

-Cześć Louis.-pomachała chłopakowi z daleka.

-Nie przychodź tu więcej…

-No chodź.-buziak w czółko.-Już wszyscy?

-Jeszcze ja.

-Ty dostaniesz jak będziemy u mnie.

Wychodząc słyszeli za sobą jakieś dziwne odgłosy,co ostatecznie niezbyt ich przejęło.Dziewczyna jeszcze raz otworzyła drzwi.

-Dom wariatów.

*

Należą się jakieś słowa wyjaśnienia dlaczego dopiero dziś,ale bardzo chętnie na wszystkie pytania odpowie @Mary_Jo .

Jak nie trudno zauważyć rozdział mojego autorstwa,dlaczego mój? To pytanie również kierujcie do @Mary_Jo.

P.S Mam nadzieję,że tym rozdziałem się mniej więcej zrehabilitowałam za poprzedni ;)

P.S Dziękuję wszystkim,którzy zaangażowali się w wybieranie imion dla mojej bohaterki ;)

P.S Jak zwykle będzie mi bardzo miło zobaczyć pod notką kilka wpisów z Waszej strony ;)

Zuza.